|
Word counter | Word Length: 0
|
| | Auteur | Bericht |
---|
Cato Deputy
Aantal berichten : 85 Paardenprofiel Clanleader: Leeftijd: Partner:
| Onderwerp: No Name... za sep 01, 2012 5:02 pm | |
| Zijn licht gekleurde manen sprongen overal heen op weg naar het gras veld, de plek waar hij nu kon rennen was minder bemodderd. Het grasveld kwam al in zicht, hopelijk was er niemand, hij had een hekel aan paarden die meteen begonnen te kleppen over vanalles en nog wat. Tot zijn geluk bevond niemand zich op het grasveld, ietwat rustiger stapte Cato verder. Hij betreden het grasveld en liet zijn neus door de lichtgroene sprieten gaan, hij begon te eten van het natte gras. Telkens plukte hij een pol gras uit de grond die hij vervolgens opat. Grazen, daar was hij mee bezig.
Flut & kort, maar open c: |
|
|
| | | Shillas
Aantal berichten : 81 Paardenprofiel Clanleader: Armony Leeftijd: 2 years already Partner: We'll be lost before the dawn
| Onderwerp: Re: No Name... za sep 01, 2012 7:57 pm | |
| Een jonge goudbruine merrie tuurde over de gebieden van de MudClan. Terwijl een zacht briesje met haar manen speelde zwiepte haar staart onrustig heen en weer. De zomer liep op zijn eind. Bladeren begonnen te dorren, gras werd koud en zo goed als on-eetbaar. Een zucht rolde over Evanescence's lippen toen haar twee ogen in de richting van de grass field keken. Daar kon je nu nog wat voedsel vinden, en je klaarmaken voor de herfst. Maar zoals altijd.. Evanescence was niet zo'n grote eter. In een ruim galopje liep ze op het veld af en maakte een sliding-stop vlak achter de palomino hengst. Aangezien Evanescence zo goed als elk paard van de MudClan kende, wist haar brein haar ook te vertellen dat die hengst Cato was. Zonder een woord te zeggen liep ze hem voorbij en ging een eind verder staan grazen. Momenteel was ze niet echt een grote prater, dat hadden de meesten wel door zeker? Pas als ze je beetje kent zal ze soepelder worden in haar woorden en gedrag. Maar vreemdelingen -of toch paarden waar ze niet veel contact mee had- daar was ze strak tegen. Emir, haar oudere broer, was een uitzondering. Ze kende d'r broer al jaren. Hij was ouder dan Evanescence, en helaas ook een stuk wijze en slimmer. Pff, ooit zou zij dat ook worden, niet dan?
|
| | | Cato Deputy
Aantal berichten : 85 Paardenprofiel Clanleader: Leeftijd: Partner:
| | | | Shillas
Aantal berichten : 81 Paardenprofiel Clanleader: Armony Leeftijd: 2 years already Partner: We'll be lost before the dawn
| Onderwerp: Re: No Name... di sep 04, 2012 5:34 am | |
| Evanescence genoot van het frisse windje dat haar vacht en manen streelde. Aangezien ze niet erg spraalzaam was bij paarden die ze niet kende, hield ze dus ook haar mond netjes dicht. Ze wou er niet belachelijk uitzien door de stilte te verbeken. Als iemand dat zou moeten doen, was Cato daar de ideale voor. Hoe ging die zegswijze ook alweer? Nu spreken, of anders voor eeuwig zwijgen? Het klonk wel belachelijk, maar voor Evanescence was het de waarheid. Bij haar moest je 't vertrouwen zien te winnen. Stapje voor stapje. Uiteindelijk zou ze dan ontpoppen van een rups tot een vlinder. Natuurlijk kan je ook verwelken zoals een bloem dat deed. Maar ze is moeilijk met vertrouwen winnen, integenstelling van vertrouwen verliezen.. Dat kon héél lang duren. Soms zelfs jaren voordat ze de klop door krijgt, en ze onthoud dat je geen vriend of vriendin meer bent. Een zucht rolde over Evanescence's lippen toen de hengst het woord nam en de stilte verbrak. "Misschien kun je me helpen om een kuil te graven, dan hebben we 's winters een voorraad gras." De merrie keek hem aan op een afstandige blik in haar ogen, en schraapte kalm met haar hoef over de grond. Was dat wel een goed idee? Eigenlijk wel want dan kon het gras nog gezond blijven. Dat dacht ze dan toch. Maar als het inderdaad een geweldig idee was konden ze dat toch beter met de Clan delen? Zodat iedereen daarvan kon profiteren. Evanescence besloot haar mond te houden, en knikte sloom ja. Met ruime passen strompelde ze richting de lichte hengst en begon de helpen met de kuil. Als ze goed voort deden dan konden ze meer gras bewaren. Een plotse waarschuwing dwarrelde door haar hoofd. De Clanpaarden zouden toch kunnen struikelen en hun benen breken door de put? Ze stopte met graven en keek hem koel aan. `Is het niet gevaarlijk voor de andere?´Sprak de merrie lichtelijk bezorgd om haar mede-Clanners. Het was wel niet slim om zo'n toon aan te slaan tegen de Deputy. Maar welke keus had ze dan? Paarden laten struikelen en hun dan ook de kans geven om hun benen te breken? Dan stond ze liever in 't slechte boekje van Cato dan dat er gehandicapte op haar geheugen stonden.
|
| | |
| Onderwerp: Re: No Name... | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
|